Gisterenavond was er een barbecue voor alle internationale studenten, georganiseerd door de Student Union. Vele nieuwe gezichten, waaronder vooral veel Nederlanders, zo blijkt. Op de barbecue dronk ik dan toch een Snake Bite, inderdaad vergelijkbaar met Kriek (of volgens een Nederlandse, Cassis). Ook voor een hamburger voor twee pond 'kunde ni sukkele éh!' (zoals de mama het zou zeggen).
Na eventjes me te gaan opfrissen, ontmoette ik een groep andere (zowel bekende als onbekende) internationale studenten voor de universiteit. De ene groep ging naar de Buddha lounge, een befaamde R&B club die ik popel om te ontdekken. Wij zakten af naar een pub, de Hobbit. Daar aangekomen was het duidelijk dat deze naam de bar zeker eer aandeed. De cocktails waren vernoemd naar Lord of The Ringsfiguren. Zo krijg je bij een 'Frodo' een chocoladereep op maandag en als je voor een bepaald uur een 'Gandalf' bestelt, krijg je een tweede gratis. De muziek was alternatiever en het volk al helemaal. Hoe later het werd, hoe meer metalfans aankwamen in de bar.
De barmannen werden er zeker niet vriendelijker op. Opnieuw bestelde ik die Snake Bite en kreeg tot mijn verbazing iets totaal anders dan hetgene dat ik bij de barbecue had gekregen. Ik vroeg vriendelijk aan de barman of er geen 'cranberry juice' in moest. Hij reageerde dat hij toch wel wist hoe hij een Snake Bite moest schenken zeker. Ik zei dat ik precies toch dacht dat hij me iets fout had verkocht. Vervolgens beet hij mijn neus er bijna af. "Are you a bartender? I DON'T THINK SO!" Dan heb ik me maar uit te voeten gemaakt met mijn raar mengsel van twee bieren, dat ik niet eens half op heb gekregen.
Nadat de muziek werd aangepast aan het metalpubliek, besloten enkelen dat het misschien toch tijd was om naar 'Chester' te gaan, een mini-clubje in de kelder van een klein Engels huisje met commerciëlere muziek en een gezellig terras. Gelukkig was ik niet de enige die op tijd terug in bed wou. De ochtend erna moesten we immers al om half 9 op school zijn voor een afspraak met onze coördinator.
De dag erna kregen we te horen dat we ongeveer 15uur les per week zouden hebben. De rest van onze tijd zouden we zeker nodig hebben voor het schrijven van papers en het voorbereiden van presentaties. Een totaal andere manier van lesgeven dus dan ik gewoon ben van op Plantijn. Het klinkt allemaal erg academisch, wat een beetje afschrikwekkend lijkt. Zeker als je weet dat je beschuldigd kan worden van plagiaat als je je bronnen niet juist refereert. Na alle formaliteiten en papierwerk, ging ik met enkelen naar de winkel voor boodschappen en naar Ikea voor nog wat gezellige spulletjes om mijn kamer mee aan te kleden. Een mini-orchidee en een gezellig nachtlampje later, voel ik me hier stilaan al wat meer thuis.
Ik heb het gevoel dat ik hier al enkele weken zit, terwijl ik een week geleden nog in Planckendael zat met Nick. Een vreemd gevoel. Ik hoop dat er snel wat routine komt dankzij de lessen, want de onregelmatige uren zorgen voor een raar effect op mijn maag. Volgende week mag ik mijn vakken voorleggen aan mijn 'course leader'. Fingers crossed!
Cheers,
Anine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten