Hey iedereen!
Om eventjes iedereen gerust te stellen, ik leef nog! Op dit moment zijn er zware stormen en overstromingen in het Zuidwesten van Engeland, maar die gebieden (Cornwall en Devon) liggen nog een paar 'counties' meer naar links dan mijn county, Hampshire. We hebben hier op het moment veel wind en de parken zijn nogal drassig, maar stormen doet het hier zeker nog niet. Er is wel een gebouw in onze school ondergelopen. Daardoor hebben enkele lokalen een heel weekend onder water gestaan, wat voor een vuil resultaat en veel organisatorische problemen zorgde op maandagochtend.
Vrijdag vond mijn shoot plaats in The New Forest. Het was opstaan om vijf uur, om alles nog eens te checken, make-up en haar te doen en het materiaal nog in orde te brengen. Ik had een zware storm verwacht, maar gelukkig liet het zonnetje zich toch zien. Jammer genoeg konden we niet shooten op de voorziene locaties, omdat die helemaal ondergelopen waren. Als ik toch door de plassen zou gewandeld zijn, zou ik tot aan mijn heupen in het water hebben gestaan, zo hoog stond het er. We hebben dus helemaal rond moeten wandelen (pijnlijke én natte voeten) en in heinde en verre was er natuurlijk geen enkele pony te bekennen. Toen ik er met Nick was, hebben we er zo'n dertig gezien. Nu: Geen enkele. Just my luck. Model Sofie en fotografe Ana hebben wel beiden keihard hun best gedaan, ondanks de bijtende kou. Het resultaat is prachtig. Hier zijn een paar foto's, nog niet de besten en ze zijn nog niet gecorrigeerd in Photoshop, dus het resultaat zal nog mooier en professioneler zijn.
Uiteindelijk kwam er op het einde van de fotoshoot een dame op een schattig paardje voorbij en onze moedige fotografe Ana sprong op de dame af met de vraag of haar paard even in beeld mocht komen voor onze fotoshoot. De lieve dame stemde in en enkele seconden later stond de moedige Sofie naast een statige en superbrave Apollo. Achteraf kwam ik er dan achter dat Sofie blijkbaar een ernstige angst heeft voor paarden. Dat gedeelte had ze niet echt vermeld, maar gelukkig is het niet te hard te zien in de foto's.
Vrijdagavond was ik pas tegen 19u thuis, om dan nog te beginnen inpakken voor het reisje naar Londen. Zaterdagochtend was het dan opnieuw vroeg opstaan (not that I minded) om op de bus naar Londen te stappen. Met mijn rugzakje en handtas was het dan lang aanschuiven aan de ticketmachines van het Victoria Tubestation. Dan nam ik de tube op de Circle line naar Tower Hill. Daar zag ik in de verte de Tower Bridge opdoemen en kreeg allemaal kriebels in mijn buik. We hadden afgesproken in de lobby van het hotel, maar toen ik daar aankwam, krioelde het er van de toeristen en ik moest al serieus zoeken tussen de menigte. Uiteindelijk hoorde ik een bekende stem zeggen "Ah, hier zijt gij!" en mijn 'kleine' broer stond voor mij. De mama en papa waren al aan het inchecken en na veel dikke knuffels gingen we dan op weg naar de kamers. Mama moest enkel op de eerste verdieping nog iets bekijken. "Daar staan heel mooie stoelen," zei ze. Daar aangekomen liep ze naar de stoeltjes en zei: "Dat zijn toch 'schoen stoelekes' hé." Ze wees naar de stoeltjes waar een man inzat en ik dacht in mezelf "Alez mama, da's kei ambetant voor dieje meneer."Dieje meneer bleek niemand minder te zijn dan mijne chérie, goed verstopt en subtiel wegkijkend. Ik had hem niet eens zien zitten. Om te spreken van een verrassing! Ik was toch enkele seconden eventjes van de wereld.
Onze kamer had ook een prachtig uitzicht op de Tower Bridge (as you can see on the picture below).
We hebben in de Sherlock Holmes pub gegeten eten vlakbij Trafalgar Square en hebben over de 'Winter Wonderland' kerstmarkt gelopen. Ook Regent street, New Bond street, Oxford street en Harrods hebben we gezien (die trouwens prachtig versierd waren met kerstlichtjes).
We hebben we ook Shrek the musical gezien. Om eerlijk te zijn had ik niet echt heel hoge verwachtingen voor deze musical. Je verwacht ergens dat zo'n modernere musical toch niet kan tippen aan de klassiekers. Maar ik was toch aangenaam verrast door de zangkunsten van de acteurs, de duizenden decors, de levensechte draak die door de zaal vloog en de mooie kostuums.'s Avonds moesten we nogal plots afscheid nemen door de strakke planning van hun Eurostar en mijn bus terug naar Southampton. Een zalig weekend dat me nu toch wel echt doet aftellen naar 15 december.
Verder is er deze week nog niet bijster veel gebeurd. Vooral de realiteit van terug uren te moeten tokkelen op mijn laptop voor al die essays en het beseffen dat mijn kooksels toch niet zo hoogstaand zijn na al die lekkere maaltijden in Londen, doen me verlangen naar de Christmas Break.
Dinsdag had ik een gesprek met mijn lector van The Fashion Writer. Ze wou mijn laatste artikels nog nalezen voor ik ze officieel zou inleveren. Om de één of andere reden vindt ze mijn artikels altijd zo geweldig en lacht ze luidop met de humor erin, iets wat ik toch vreemd blijf vinden omdat het zo sterk in contrast staat met hoe ze artikels verbeteren op Plantijn. Tenslotte gaf ze me vele tips en moedigde ze aan voor dat stagegesprek. Uiteindelijk gaf ze me haar kaartje. "Here, you can use me as a reference!" zei ze. Ik wist even niet wat te zeggen. Deze lector heeft al gewerkt voor tientallen grote Britse magazines en kranten, dus een beter persoon om te hebben staan op mijn CV als referentie, is er dus niet. Ik ben stiekem echt dolgelukkig dat ze zo in me gelooft.
Dinsdagavond was er een evenement in de Southamptonse Debenhams, een winkel vergelijkbaar met de Inno bij ons. Van kledij en make-up vind je er alle grote (en dure) merken. Er was een soort receptie aan de gang en je kon er modeshows en makeupworkshops bekijken. Hier zijn enkele 'snapshots' van de modeshow.
Verder nog wat kleine nieuwtjes, ik heb van de mama veel magazines meegekregen vanuit België. Alle magazines waren sowieso meer dan welkom. Ik was doodsblij met de Libelle, omdat zo'n soort magazine hier echt niet te vinden is. Ook het nodige Sinterklaassnoep werd met plezier in ontvangst genomen en ik probeer het toch wat te sparen en niet alles in één keer te verorberen.
Mijn koffer met spullen die mee huiswaarts moeten, ligt al klaar om gevuld te worden. Aangezien ik de volgende weken niet echt veel tijd heb om in te pakken, zal dat wat sporadisch moeten gebeuren. Hier eens wat kerstkadootjes inpakken, dan weer wat kledij. De stress voor de laatste deadlines slaat nu helemaal toe dus ik betwijfel het of er over iets boeiend te bloggen valt de volgende twee weken.
Tot snel,
Anine
PS: Voor de smartphone users onder jullie, welke apps zijn must-haves? Ik ben een echte newbie op het vlak van smartphones!
