Oceana, brits winkelen en de was doen

Hier breng ik weer verslag uit van mijn Engels avontuur, dit keer met een snotneus en keelpijn!

Twee avonden geleden zijn we uitgegaan naar de grootste club hier in Southampton, Oceana. De muziek stond oorverdovend luid, de mensen liepen je omver, de vloer was tapijt (??) en dus echt niet dansbaar. Niet mijn meest favoriete avond hier tot nu toe. Het enige dat de moeite waard was, was een gigantische man in een motorpak met helm en al, versierd met LED-lichtjes in allemaal verschillende kleuren. Hij werd bijgestaan door impressionante lichteffecten en een overdreven luide bas. De muziek en DJ die heel de tijd de muziek onderbrak wordt dus afgekeurd, maar het decor en de effecten zijn daar de moeite. Ook de enige club blijkbaar in Southampton met een vestiaire. Daar doen we het voor!

Gisteren heb ik lekker gekookt voor mezelf. Wat gezonder dan de vorige maaltijden, op aanvraag van de mama. Strikjespasta met broccoli, champignons, paprika, witte wijn- en crèmesaus en geraspte kaas. De restjes staan alvast in de ijskast te wachten voor vanavond. Deze morgen heb ik mijn eerste omeletje gemaakt in Southampton. Ook wil ik eens een gerecht uittesten dat Mi (die deense roommate) me geleerd heeft. Wortels, uien, broccoli, bloemkool, selder in kokossaus met gebakken scampi's. Dit weekend ga ik voor udonnoedels met rundsvlees, broccoli, champignons, paprika en wagamama chilisaus.

Over wagamama gesproken, in het grote West Quay shopping center hier zijn ze er eentje aan het bouwen. Er staat nergens wanneer deze af zal zijn, buiten de vermelding 'soon'. Ik hoop dus stiekem dat soon héél soon gaat zijn, zodat ik mijn favoriete gerechtjes hier ook kan gaan eten.

Voor al dat gekook moest ik natuurlijk eten gaan inslaan, en dus bezocht ik gisteren voor het eerst de Asda supermarkt om de hoek voor meer dan een vijftal dingetjes die ik nodig had. Overmoedig nam ik een grote kar en manoeuvreerde rond in de supermarkt. Wat ik was vergeten, was dat het zes uur was en oerdruk. Daar komt nog eens bij dat iedereen hier met zijn karretjes aan de linkerkant rijdt. Botsingen verzekerd. Extra mama's met kinderwagens helpen ook niet, die denken hier dat iedereen wel voor hen opzij zal gaan, met als resultaat dat ik al enkele keren bijna kinderwagens omver reed met mijn overvolle kar. Ook staan hier vaak kinderwagens alleen ergens in een rayon, met schreeuwende, slecht aangeklede kinderen, achtergelaten door hun platte mama (think Onslow van Keeping Up Appearances) die op zoek zijn naar diepvriesmaaltijden.

Vandaag heb ik ook voor de eerste keer mijn was gedaan. Ik was blij met het resultaat en heel trots op mezelf! We hebben hier vier wasmachines en drogers, maar ik heb toch twee kledingstukken met de hand gewassen omdat die een felle kleur hadden. En gelukkig ook, een nieuw felblauw rokje van me gaf het water een blauwe kleur. Dat had niet goedgekomen samen met mijn lichtgrijze sweatpants.

We zaten hier deze ochtend ook met enkele technische problemen. Ik heb mezelf deze morgen in het donker moeten douchen, omdat onze badkamer geen raam heeft en de lichten niet werkten. Ze hadden die uitgeschakeld om het brandalarm te kunnen testen. Niet gemakkelijk, je benen scheren zonder iets te kunnen zien. De volgende drie uur werd dan om de vijf minuten het brandalarm ingeschakeld. Geen lachertje als je probeert te skypen, of nog erger, als je probeert te slapen zoals sommige van mijn roommates doen op elk mogelijk moment van de dag.

Tenslotte, de kostuumavond vanavond gaat niet door, het blijkt dat het feestje plaatsvindt in de Buddha Lounge in Londen, niet in Southampton. We zijn hier allemaal een beetje teleurgesteld, maar gelukkig komt Halloween eraan en zullen onze kostuums dan nog ongetwijfeld hun nut hebben. Je zal dus nog even moeten wachten op beschamende foto's!

Vanavond filmpje zien bij Sofie!

Cheers,
Anine

Autorijden, Disneyavonden en dishes

Wie had ooit gedacht dat ik het autorijden zou missen? Elke keer als er een Mini Coopertje voorbijrijdt denk ik in mezelf "Kon ik nu maar naar huis rijden in plaats van heel dat enge stuk 's nachts te voet te moeten wandelen". Terug in het botsautootje zitten zal me deugd doen!

Ondertussen hebben we al enkele keren zelf gekookt met prachtige resultaten en enkele nadelen: Rijst met kip, ananas en zoetzure saus en bergen afwas. Het koken deed ik met Yasmin en Sofie, waarna we besloten een filmavondje te houden. Het werd Disneys' The Princess and the Frog. Veel gegiechel later besloten we er iets wekelijks van te maken. Nu nog zien in hoeverre daar iets van in huis komt.

Gisteren was het keuken-kuisdag. Het was echt nodig. Vervolgens wilde ik vanmiddag hotdogs maken voor mezelf (niet het meest gezonde, ik weet het). Na zo'n drie kwartier proberen met drie verschillende blikopeners door vijf verschillende studenten, waarvan vier Denen zijn, kregen we uiteindelijk het blik open geprutst. Ik deel dit enkel om eventjes te laten zien hoe 'skilled' ik hier al ben in de lokale cuisine.

Dit mijn Supergirloutfit in process! Vrijdag is er een verkleedavond in de Buddha Lounge, dress up as a superhero or villain. Het is niet perfect, maar men zal zien wat de bedoeling is.

Ondertussen moet ik al dagen de was doen en blijf ik het maar uitstellen. Ik ben zo bang dat er niets meer zal overblijven van mijn kledij!

Tenslotte: Jammergenoeg mag ik maar één van de vakken doen die ik écht wou doen. De vakken die ik nu zal doen zijn:
- The fashion writer
- Back to fashion future
- Fashion and difference
- Fashion and editorial styling
Dat klinkt als weinig, en dat is het ook. Check mijn Timetable:

Daarbovenop neem ik nog extra lessen academisch Engels, dus het wordt nog wel wat drukker.
De lessen beginnen maandag en hopelijk vallen ze mee of zijn ze zelfs wel keihard de moeite waard? We'll see.

Cheers,
Anine

Rainy day, Christmas and not-buys.

Hier een kort blogberichtje, vooral interessant voor shopaholics.

De eerste regen in Southampton is gevallen, en het was eigenlijk een opluchting. Het eindelijk bovenhalen van mijn fragiel Kruidvat-parapluutje deed me er eens goed aan herinneren dat ik wel degelijk in Engeland zit. Een feit dat je dreigt te vergeten als je wordt omringd door medestudenten over heel Europa en door het ontbreken van Engelse taxi's en rode bussen.

Mijn Ikea-plantje was ook blij met de regen en met het feit dat ik eindelijk eraan dacht om het water te geven (oops). Misschien had ik toch beter een vals plantje gekocht.

Toen ik gisteren passeerde langs de kassa bij Next, zag ik een hele verzameling aan kerstkaartjes. Het is 24 september, wie denkt er nu in hemelsnaam al aan kerst? De Britten, natuurlijk! Geen enkel land is met Kerstmis zo gezellig. Ik hoop een dagje Londen in te plannen ergens begin december, zodat ik al mijn 'Christmas shopping' kan doen in Engeland. Kan niet wachten tot Halloween voorbij is en de échte kerstziekte losbarst!

Goed nieuws: Mijn gigantisch pak met potten, pannen, bestek, borden, adaptors en beddengoed is eindelijk aangekomen. Check de gigantische doos.

Slecht nieuws: Mijn extra set bestek en borden zijn ze vergeten. Ik heb wel eindelijk deftig kunnen koken. Strikjespasta met rode wijn- en tomatensaus en paprika, omnomnom. Morgen bak ik alvast cupcakes.

Nog organisatorische problemen: De betaling van mijn accommodatie wil maar niet in orde komen. Dat wordt massaal over en weer bellen morgen van de Belgische bank naar de Britse Accommodation Office.






Dan nog enkele foto's van kleding die ik wou kopen, maar niet heb gekocht. Gewoon omdat het kan. Interesseert dit je niet, geen probleem. Ik merk het niet als je nu wegklikt. Vooruit, ga dan!

Je kan nu eenmaal niet alles kopen...

Grtz,

Anine

Unit choices

Vrijdag koos ik eindelijk mijn vakken. Dat wil zeggen, moeten ze nog door meerdere mensen goedgekeurd worden. Dat wil zeggen, de kans dat ik die vakken ook echt kan doen, is miniem. Hopelijk mag ik de volgende vakken opnemen:

1. Making magazines
Hierbij leer ik bepaalde verkooptrucjes om magazines populairder te maken en moet ik als examen een magazinecover maken.

2. Fashion in film and fiction
Hierbij bestudeer ik de evolutie en invloed van mode en kleding doorheen de geschiedenis, met zowel oudere voorbeelden (zie Pride & Prejudice) als recentere voorbeelden (zie Gossip Girl, Sex & The City, Mad Men). Klinkt niet slecht, toch? Als examen moet ik hierover een dikke paper schrijven.

3. Fashion and visual merchandising
Voor dit vak leer ik hoe ik kleding en accessoires kan verkopen door middel van features in magazines. Ook hier moet ik een paper over schrijven.

4. Fashion and editorial styling
Bij dit vak leer ik de kneepjes van styling in magazines. Als examen moet ik een portfolio maken en uiteindelijk zelf een hele shoot op poten zetten om de geleerde technieken toe te passen.

5. Fashion and difference
Dit vak is iets cultureler. Opdracht: een paper schrijven over de culturele invloed van kleding.




6. Fashion strategy
Het laatste vak leert vooral over de verkoopstrategieën in de modewereld. Ook hier mag ik een papertje over schrijven.

Grappig hoe ik dus leuke vakken kan hebben, geen enkel theoretisch examen hoef te doen en nog wel leuke taken heb. Er is enkel één addertje. Als uitwisselingsstudent word je aangeraden om vakken te nemen van level vier. Dat wil zeggen dat je vakken op het niveau zijn van een tweedejaarsstudent. Als je hoger gaat wordt het te moeilijk, als je lager gaat, te makkelijk. Twee vakken zijn echter op niveau vijf, vier op niveau zes. Het wordt dus zeker 'geen eitje', zoals onze noorderburen zouden zeggen.

Over noorderburen gesproken (mooi bruggetje, niet?), er zijn hier massa's Nederlanders opgedoken. Elke dag leer ik er nieuwe kennen. Ook blijven nog meer Denen tevoorschijn komen, net zoals Finnen. Noordwest-Europa is hier zwaar vertegenwoordigd dus (representing!!). De meesten leerde ik kennen op de internationale avond vrijdag. Hier is de vaste crew van links naar rechts (en onder): Yasmin, Sofie, Camilla, Lorena, Naz en ik.

Na enkele drankjes en veel getetter (we hebben al een groepje met een hoop meisjes), zakten we met zo'n twintig man af naar de club UNIT. Je zou daar hiphopmuziek verwachten, maar neen, de muziek die daar werd gespeeld kan je het best beschrijven als dubstep/drumandbass/r&b/rock/indie/pop. Iets raar dus. Ook kon je ondertussen een stille versie van Disney's Nemo bekijken achter de bar. Iets wat we trouwens terugzagen in de volgende club, Orange. Daar was de muziekstijl echter wat duidelijker, op en top r&b. Mensen die me kennen zullen zeggen, "Aah dat is iets voor Anine." maar hier in Engeland lijken ze het concept van nieuwe en herkenbare muziek niet te begrijpen. Alle nummers die ze draaien zijn oud. En als ik zeg oud, bedoel ik van minstens vier jaar geleden. Een David Guetta, Avicci of Netsky moet je hier niet verwachten. En dat mis ik echt wel als ik uitga. Je kan klassiekers spelen, maar geen hele avond en geen klassiekers die niet zo heel bekend zijn.

Nog een probleem aan de talloze r&bclubs hier: je wordt nogal veel lastiggevallen door Johnny's. Zelfs ik, die meestal naar mannen toe een 'laat me gerust'-vibe uitstraal, werd aangesproken door een opgepompte kleerkast die mijn nummer vroeg. Zijn vrienden stonden achter hem toe te kijken en vlak daarvoor had ik duidelijk gemerkt dat het ging om een weddenschap. Toen hij na tien minuten zagen lastig begon te doen en eiste om mijn nummer, zei ik hem dat ik hem Nederlands zou leren. "Do you know klootzak?" vroeg ik hem. Nadat ik hem uitlegde wat het betekende, droop hij eindelijk af. Nog geen tien minuten later had hij de gsmnummer vast van één van de andere internationale studenten. Ik probeerde haar duidelijk te maken dat zijn vrienden al seksuele gebaren maakten en hij dus echt niet een onschuldige 'sympathieke' kerel was, maar dat leek haar niet zoveel te kunnen schelen (hollanders...).

Verder heb ik ook mijn studentenkaart gekregen. Dit is jullie kans om heel even te lachen met de vergeelde foto:

Nu back to business. Of nee wacht, nog niet. Ik liet mijn haar kleuren. Het resultaat was niet zo goed als dat van Yasmin, die haar haar roze liet verven.

 

De pruiken zijn trouwens extreem goedkoop bij Primark. Vrijdag is er een feestje in de Buddha Lounge dat heet 'Dress up like a superhero or a villain'. Daarvoor zouden deze pruiken wel eens van pas kunnen komen! Ik kocht er dit kraagje, een handtasje en een awesome washandje (in totaal 13 pond voor alles).

Bij Next kocht ik dan nog een paar loafers voor acht pond (sorry voor al het shoppen mama!).

 

That's all for now folks.

Cheers! Anine

The Hobbit

Blogtime!

Gisterenavond was er een barbecue voor alle internationale studenten, georganiseerd door de Student Union. Vele nieuwe gezichten, waaronder vooral veel Nederlanders, zo blijkt. Op de barbecue dronk ik dan toch een Snake Bite, inderdaad vergelijkbaar met Kriek (of volgens een Nederlandse, Cassis). Ook voor een hamburger voor twee pond 'kunde ni sukkele éh!' (zoals de mama het zou zeggen).

Na eventjes me te gaan opfrissen, ontmoette ik een groep andere (zowel bekende als onbekende) internationale studenten voor de universiteit. De ene groep ging naar de Buddha lounge, een befaamde R&B club die ik popel om te ontdekken. Wij zakten af naar een pub, de Hobbit. Daar aangekomen was het duidelijk dat deze naam de bar zeker eer aandeed. De cocktails waren vernoemd naar Lord of The Ringsfiguren. Zo krijg je bij een 'Frodo' een chocoladereep op maandag en als je voor een bepaald uur een 'Gandalf' bestelt, krijg je een tweede gratis. De muziek was alternatiever en het volk al helemaal. Hoe later het werd, hoe meer metalfans aankwamen in de bar.

De barmannen werden er zeker niet vriendelijker op. Opnieuw bestelde ik die Snake Bite en kreeg tot mijn verbazing iets totaal anders dan hetgene dat ik bij de barbecue had gekregen. Ik vroeg vriendelijk aan de barman of er geen 'cranberry juice' in moest. Hij reageerde dat hij toch wel wist hoe hij een Snake Bite moest schenken zeker. Ik zei dat ik precies toch dacht dat hij me iets fout had verkocht. Vervolgens beet hij mijn neus er bijna af. "Are you a bartender? I DON'T THINK SO!" Dan heb ik me maar uit te voeten gemaakt met mijn raar mengsel van twee bieren, dat ik niet eens half op heb gekregen.

Nadat de muziek werd aangepast aan het metalpubliek, besloten enkelen dat het misschien toch tijd was om naar 'Chester' te gaan, een mini-clubje in de kelder van een klein Engels huisje met commerciëlere muziek en een gezellig terras. Gelukkig was ik niet de enige die op tijd terug in bed wou. De ochtend erna moesten we immers al om half 9 op school zijn voor een afspraak met onze coördinator.

De dag erna kregen we te horen dat we ongeveer 15uur les per week zouden hebben. De rest van onze tijd zouden we zeker nodig hebben voor het schrijven van papers en het voorbereiden van presentaties. Een totaal andere manier van lesgeven dus dan ik gewoon ben van op Plantijn. Het klinkt allemaal erg academisch, wat een beetje afschrikwekkend lijkt. Zeker als je weet dat je beschuldigd kan worden van plagiaat als je je bronnen niet juist refereert. Na alle formaliteiten en papierwerk, ging ik met enkelen naar de winkel voor boodschappen en naar Ikea voor nog wat gezellige spulletjes om mijn kamer mee aan te kleden. Een mini-orchidee en een gezellig nachtlampje later, voel ik me hier stilaan al wat meer thuis.

Ik heb het gevoel dat ik hier al enkele weken zit, terwijl ik een week geleden nog in Planckendael zat met Nick. Een vreemd gevoel. Ik hoop dat er snel wat routine komt dankzij de lessen, want de onregelmatige uren zorgen voor een raar effect op mijn maag. Volgende week mag ik mijn vakken voorleggen aan mijn 'course leader'. Fingers crossed!

Cheers,
Anine

Foto's en een trui

De foto's hangen eindelijk op mijn bord! Zie hier de voor en na:

Natuurlijk heb ik nog wel enkele fotokaders met foto's in ook, maar die toon ik wel eens d.m.v. een room tour ofzo.

Vandaag ben ik de campus gaan verkennen samen met de roommates. 's Middags aten we in de schoolcafetaria. Van links naar recht: Camilla, Lorena, Kasper en Mi. De meisjes zijn de eigenlijke kotgenoten, Kasper, een vriend van Mi van in Denemarken, die verblijft hier alleen voorlopig tot hij een andere accommodatie heeft gevonden.

Daarna zijn we simkaarten in orde gaan brengen, adaptors gaan kopen en naar Poundland gegaan. Alles in Poundland kost één pond of minder. Naast wat noodzakelijke dingen zoals afwas- en badgerei, kreeg ik door Kasper een pak koekjes in mijn handen gestopt. "You need to buy this, it's our country's speciality!" Gewoon voor de grap, en omdat het maar een pond kostte, heb ik de koekjes toch maar gekocht.

Daarnaast kocht ik ook nog een trui van Southampton Solent University, omdat ik al zo lang zo'n trui van Antwerpen, maar toch nooit een goede vond, was dit ideaal! Deze was echter geen één pond...

That's it for now, folks!
Cheers,
Anine

Football and danish

Gisteren zijn we de eerste keer met alle kotgenoten iets gaan drinken in de dichtstbijzijnde pub. Er was net een football match bezig en om eerlijk te zijn wist ik echt niet wat te bestellen. Bier lijkt het enige dat verkrijgbaar is in de pubs. Toen mijn roommates vroegen wat ik ging bestellen, mompelde ik dat ik niet echt een biermens was, maar dat ik wel Kriek lustte. Nadat ik uitgelegd had wat een kriek was, besloten ze unaniem dat ik best een Snake Bite bestelde, omdat dat toch bier met 'cranberry juice' was. De barman maakte echter een einde aan dat idee. "Sorry, we're not allowed to serve that anymore, because of the drunken people. They all start giving eachother snake bites and stuff." Okééé. De Deense sportjournalist raadde me dan cider aan. Enkele minuten later zat ik dan aan een tafeltje met een 'pear cider'. Een soort limonade/bierachtige substantie. Ik was toch opgelucht dat er iets was dat ik lustte. De Denen zaten echter allemaal met een grote Carlsberg voor hun neus. Dat is immers Deens bier.

Trouwens, het blijkt dat inderdaad AL mijn kotgenoten uit Denemarken komen. Af en toe moet ik heb dus er nog aan herinneren dat ze Engels moeten praten als ik erbij ben. Toen we de pub verlieten, zagen we verderop in de straat een lange rij met opgewonden en opgesmukte jongeren aanschuiven aan een pas geopende 'club'. We liepen erlangs en iemand opperde dat we misschien ook eens naar die club moesten komen. Ik antwoordde vol verbazing dat ik dan toch niets had om te dragen naar die club. "I don't know," zei ik, "I don't have any clothes that would fit for this club, looking at the people queuing here." en iemand antwoordde; "You mean you don't have any skanky clothes?" Ik ben al blij dat ik niet de enige was die de 'charmante' uitgaanskleding van de Britse jeugd had opgemerkt. "Just wear whatever you're comfortable in, and we'll have fun." knipoogde ze. Ik weet nog niet goed wat daarvan te verwachten. De Denen zijn namelijk allemaal een stuk ouder dan mij, ookal zitten we in hetzelfde jaar. Blijkbaar is het de norm om in Denemarken één tot drie sabbatjaren te nemen voor je gaat studeren. Toen ze dus zeiden dat ze allemaal 24, 25 of 26 waren, mompelde ik wat beschaamd dat ik nog 20 moest worden.

Vandaag is het afzakken naar de campus en papieren in orde brengen. Ook wil ik absoluut punaises kopen, zodat ik eindelijk al mijn foto's kan ophangen. De volgende dagen beloven veel papierwerk!

Cheers,
Anine

Aangekomen!

Gisterenmiddag eindelijk aangekomen in Southampton! Mijn eerste ontbijt op Engelse bodem was een feit!

Na een korte verkenning van de stad aten we 'indian food' in een (in Southampton) bekend restaurant, The Coriander Lounge. Zeker een adresje om te onthouden, spicy but delicious! Na een verdiende nachtrust was het àl die bagage droppen op de accommodatie. Dat zag er zo uit:

Check trouwens de massaal aanwezige bagage aan de rechterkant, zes koffertjes had ik bij. Iets waar ik niet trots op ben. De kast is trouwens te klein voor al mijn kleding, maar ja, wat wil je met al die dikke winterkleren om de Engelse kou te trotseren! Ik kreeg ook een starterspakket aangeboden van de universiteit. Het bevat al de noodzakelijkheden van een student, snoep, cola zero en 'old spice' deodorant.

 

Vervolgens ontmoette ik al een Deense kotgenote die ook modejournalistiek wil volgen hier. Haar beste vriend uit Denemarken gaat voor sportjournalistiek, dus het is leuk om medejournalisten te hebben op de gang! Ik voel me hier alvast op mijn plaats. De andere kotgenoten hier zijn nog spoorloos. Meer foto's van het kot komen nog van zodra ik al mijn foto's heb kunnen ophangen! Nu snel iets gaan eten met de twee Denen!

Cheers, 

Anine