Anyways: een beschrijving van onze tijd samen hier: De eerste dag hebben we de kou getrotseerd en gewandeld door de stad met een warme Starbucks in de hand. 's Avonds zijn we uit eten gegaan naar een gezellig Italiaans restaurantje voor onze 2 jaar samen. Het eten was er voortreffelijk en de sfeer was romantisch. Zondag gingen we naar The New Forest - dat natuurreservaat in de buurt van Southampton. We stapten uit aan de halte 'Brockhurst' (de namen van de kleine stadjes in The New Forest lijken meer afkomstig te zijn van de Duitse taal dan van de Engelse, een beetje raar). Daar was het een kwestie van het dorpje uit te wandelen en dan zou je terecht komen in een prachtig natuurdomein vol wilde pony's en andere dieren. Verbazing alom dus toen we net een straat van het station verwijderd waren en er een pony op de weg stond. Het beestje was niet mensenschuw, maar heel troetelig ook niet.
The New Forest wordt waarschijnlijk de locatie voor mijn shoot voor Fashion & Editorial Styling, alleen zijn er enkele probleempjes. Het is een vrij lange wandeling naar de locatie, het is er kou en het is moeilijk om er te wandelen aangezien het één grote modderhoop is daar. Nu, als je dure schoenen gaat lenen voor je editorial shoot, dan zijn die schoenen die vol met klonters modder hangen, het laatste wat je wil. Ook moet haar en make-up op voorhand gebeuren, maar wat blijft er dan nog over na zo'n lange, winderige wandeling naar de locatie? Enkele technische issues die ik nog moet uitwerken.
Hopelijk duiken die pony's tijdens mijn shoot ook op, het zou leuk zijn moest ik ze kunnen vastleggen op de achtergrond. Hier zie je alvast dat die pony's zeker niet bang zijn van mensen. Deze pony loopt rustig tussen de rijdende auto's.
Nick deed ook enkele pogingen om de wilde pony's te benaderen, en hij geloofde me niet toen ik zei dat dit slechts pony's waren en dat paarden nog een stuk groter zouden zijn.
Na die uitstap naar The New Forest waren we bemodderd, bevroren en snakten we naar een warme koffie. 's Avonds gingen we naar de nieuwe James Bond zien in de bioscoop hier.
Op maandag moest ik de hele dag naar de les en kon Nick ongestoord uitslapen. Schattig als hij is, kwam hij me ophalen aan school en gingen we zoeken naar een Halloweenkostuum voor hem. 's Avonds gingen we eten in Slug & Lettuce, een restaurant waar je op maandag aan de helft van de prijs eet. Woensdagavond was het Haloweentijd en ik had tickets gekocht voor Nick zodat hij met de Erasmus'gang' mee kon naar Whammed!, een gigantisch jaarlijks Haloweenevenement hier in Southampton. Zo'n 4000 studenten zouden er zijn, en je betaalde 5 pond voor negen verschillende partylocaties. Ik deed Yasmin en Sofie's haar en make-up en we deden allemaal extra goed ons best om er toch wat Halloweenie uit te zien.
Dit is helaas de enige foto die ik heb van Halloween, ik wacht nog op foto's van de andere Erasmussers. We startten met een grote groep, maar onderweg raakte iedereen elkaar wat kwijt met als resultaat dat we jammer genoeg geen goede groepsfoto hebben gemaakt. Maar als je het wil weten, Nick en ik waren verkleed als vampier en zombie schoolmeisje, Yasmin en Sofie (check foto hierboven) waren verkleed als Alice in Wonderland en duiveltje. Geslaagdere foto's volgen (hopelijk) nog.
Na Halloween gingen ik en Nick donderdag al wat Christmasshopping doen. Je denkt waarschijnlijk "Nu al??". Inderdaad, nu al! Alles is hier al weken bedekt in een laag suikerzoete Kerstsfeer. Dat helpt me stiekem ook wel wat, want aangezien ik met Kerst naar huis ga, doet alles kerstig me vrolijk worden. 's Avonds ging ik met Nick wat wandelen door de stad, wat romantisch was, want om 17u is het hier al pikdonker. We kochten wat kerstproductjes bij Lush (veel goedkoper hier!), handschoenen en een muts bij Primark en gingen erna eten in een sushibar in het West Quay shopping centre bij Yo Sushi!
Vrijdag gingen we nog wandelen in het park hier, we haalden Starbucksdrankjes die smaakten naar pralines en caramel en namen basically heel de dag afscheid. Volgende keer dat ik hem zie, zal ik terug in België zijn en dat voelt raar. Nu is het even alles geven voor school en uitkijken naar mijn reünie met de mama, papa en broer in Londen op het einde van de maand. Ik geniet van mijn tijd hier, maar nu is het even drie weken non-stop werken voor school en dat voelt zuur. Zeker nu er massa's mails binnenkomen van het thuisland dat de Erasmussers met vanalles moeten meehelpen als ze net terug zijn eind januari. Ik denk dat ik dan wel met andere dingen in mijn hoofd zal zitten dan het organiseren van een infoavond en het in orde maken van de laatste gigantische stapel papieren.
Het voelt ook raar om te weten dat dus nu het leuke en spannende van de Erasmus er af is. Ik kijk er naar uit om terug naar huis te gaan, maar besef dat het eigenlijk nog lang duurt en dat ik eerst nu even me door de minder leuke zaken van een Erasmus moet bijten. Maar Kerstmis komt er gelukkig aan en dat houdt me toch opgepept. We gaan er voor!
Cheers,
Anine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten