Vreemd genoeg ben ik helemaal vergeten te vertellen in mijn vorige blog over mijn avontuur in Londen en het telefoontje met de Plantijnse radiostudio in Antwerpen.
***WARNING: Dit is een fotoloze blogpost, dus zet je bril op als je verder wil lezen, of klik weg als je een grotere hoeveelheid droge tekst niet aankan.***
First things first, zo'n anderhalve week geleden belde Shanna mij vanuit Antwerpen voor haar radioprogramma. Mede-studente journalistiek op Plantijn, Shanna Verspreet, moet met haar radioteam voor de wekelijkse uitzending een erasmusstudent interviewen die in het buitenland zit, onder de naam 'Onze mens over de grens' (? Correct me if I'm wrong Shanna). Er waren even technische problemen, omdat ik bij het doorgeven van mijn nummer niet had vermeld dat er een +44 in de plaats van de nul moet komen in mijn gsmnummer als je me wil bellen vanuit België. (Daarom ook dat ik van sommigen van jullie geen smsjes aankrijg, effe ter informatie).
Shanna vroeg me dan met haar geweldige radiostem hoe het hier was in Southampton, hoe ik mijn verjaardag had gevierd en of ik vreemde/opvallende/spannende dingen had meegemaakt tot nu toe. Ten slotte mocht ik zelfs een liedje aanvragen, wat ik stiekem toch wel kei leuk en spannend vond! Voor zij die geïnteresseerd zijn, ik vroeg Let me love you van Ne-yo aan, omdat dat hét erasmussersliedje is hier en één van de enige liedjes die je elke avond meestal wel hoort. Later werd dit prachtig interview dan ingeplakt in een heel radioprogramma. Toen ik het later herbeluisterde (ja hoor, het staat online), kon ik mezelf toch een beetje tegen het hoofd slaan. Na elk antwoord dat ik gaf, slaakte ik een nerveus gilletje/lachje. Héél irritant om naar te moeten luisteren! Ik was ook wel stiekem nerveus de ochtend van het interview, ik heb er zelfs enkele uurtjes over liggen piekeren in mijn bed de avond ervoor. Bij radiopresentaties die ik vorig jaar ook heb gedaan, bereid je je tekst voor en dus maak je van die nerveuze gilletjes niet mee. Maar omdat ik wist dat een interview het best werkt als je niet op voorhand je te veel voorbereidt, had ik dat ook niet gedaan. Wat dus te horen is in dat interview.
Ik ben vooral blij dat ik Shanna heb kunnen helpen met haar interview en het was ook zeker plezant om haar stem nog eens te horen! Gelukkig staat er al een Plantijnreünie gepland eind december, zodat ons Amazing team of awesomeness (as we call ourselves on our Facebookgroup) weer samen is.
De dag voor Nick aankwam in Southampton, was ik met Yasmin (NL) en Sofie (BE) een dagje naar Londen gegaan. Het plan was om enkele exposities te bezoeken en dan nog wat winkeltjes te doen op Oxford street. We bekeken eerst de British Ballgown expositie in het Victoria & Albertmuseum en vervolgens zakten we af naar het Somerset house om er de Tim Walker tentoonstelling te bekijken. Als je in Londen zou zijn voor eind januari, dan is deze laatste tentoonstelling echt een must! Gratis en prachtig! Tim Walker is een wereldberoemde fotograaf die bekend staat voor zijn fantasierijke, iddylische, romantische en bizarre fotografie. Ook kan je een expositie rond Valentino bewonderen daar vanaf november! Doen doen doen is de boodschap!
Dan liepen we naar Oxford street, maar door wat oponthoud hadden we minder tijd dan verwacht om te shoppen (lees: mijn reisgenoten hadden geen zin om op te zoeken waar het Somerset House was in Londen en verwachtten op dat eigenste moment dat het antwoord uit de lucht zou komen vallen. Ze wilden ook niet om hulp gaan vragen en werden boos toen ik dan naar de infobalie van het V&A-museum stapte "want je gaat toch geen hulp vragen aan iemand die je niet kent??") . Met als resultaat dat we slechts Victoria's Secret, Topshop, House of Fraser en Forever 21 hebben kunnen bezoeken. Deze winkels zijn wel telkens drie verdiepingen groot dus je bent wel een paar uurtjes zoet in elke winkel. Ik ben heel trots op mezelf, ik heb namelijk enkel wat slipjes gekocht bij VS en voor de rest enkel kado's voor anderen! Applausje voor mezelf!
Dit was even een kleine update, sorry dat het al zo lang geleden was sinds ik een deftig blogbericht had gepost. Het was hier nogal hectisch met Nick die op bezoek kwam, veel werk, het tripje naar Londen en vrienden van andere Erasmussers die ook op bezoek waren in Southampton. Ik kreeg al enkele leuke berichtjes tot nu toe dat mensen echt iets hebben aan deze blog, daarom dat ik besloot dit inhaalmanouvre van vergeten bloginhoud toch nog te posten!!
Cheers,
Anine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten